Ang Simbahan atong mahalon

(Ika-10 nga bahin sa 12 ka bahin sa serye)

“Nagatooo ako sa Usa, Santos, Katoliko ug Apostoliko. Nga simbahan.” Kini ang hiniusa natong ginapadayag sa atong Kredo matag misa sa Dominggo. Ang una nga kinaiya o hiyas mao ng kahiusahan. Nahiusa ba gayud ang Simbahan? Oo, nahiusa na apan kulang pa.

Unsa diay kining Simbahan. Ang kadaghanan ang tan-aw sa Simbahan mura og gasolinahan. Adtoon ug pansinon lang kung dunay panginahanglan nga sa ilang hunahuna makatabang kanila. Sa laing bahin ug panahon, dili lang tagdon ug hunahunaon. Wala kaayo pulos ang Simbahan sa ilang pagkinabuhi ug panginabuhi.

Anaa usab pipila, nga ang Simbahan alang kanila, usa ka dakong institusyon sa panabang. Dangpanan sa nanginahanglan ang Simbahan alang kanila. Alang sa mga gamhanan, sapian ug dungganan, ang Simbahan dugang kusog ug kalig-onan, nga spiritohanon, alang sa ilang pagpabilin sa hataas nila nga kahimtang.

Sa mga aktibong sakop sa Simbahan, alang kanila ang Simbahan mao ang ilang parokya, ang ilang Gkk, ang ilang kapilya. Alang kanila, dinhi ang unang ang-ang sa ilang pagsinati sa Simbahan, ang iyang kinabuhi ug pagpangalagad. Diha sila naumol ug namatuto sa katolikong pagtoo, ginamit ang mga debosyon, Pulong sa Dios, mga Sakramento, mga sakramental ug paglambigitay diha sa katilingban.

Nagsugod na, apan dili pa kaayo klaro sa daghan, ang pamilya maoy unang ang-ang sa pagkasimbahan. Ang pagumolnug pagmatuto sa pagtoo sa Simbahan magasugod diha sa mga pulong ug buhat, sa mga ginikanan, sa mga managsoon, ug sa lain pang kapamilya. Dinhi ginasinati nila ang Simbahan sa panimalay (domestic Church).

Apan ang Simbahan mismo nagtudlo nga ang tanan isip katawhan sa Dios sakop sa Simbahan. Si Kristo ang naghiusa kanatong tanan diha sa Eukaristiya. Mao nga ang altar sa Eukaristiya maoy sentro sa struktura sa mga simbahan.

Si San Bonaventura misulat nga “kung diin duha o tulo. Nga nagkahiusa sa ngalan ni Jesus, anaa ang Simbahan.” Si San Tertuliano miingon usab, “diin ang tulo nagkatigom bisan mga layko lamang sila, anaa ang Simbahan.” Kining mga santo nagatoo nga tungod kay matag binunyagan nahisakop sa Simbahan, bisan asa sila nagkatigom, anaa ang tibuok Simbahan.

Mahinumduman nato ang pag-ampo ug tinguha sa atong Ginoong Jesus nga mausa ang tanang miembro sa Simbahan (Jn 17:21). Ug makabot kini pinaagi sa pagtigom sa iyang ngalan ug maanaa siya sa ilang taliwala.

Busa, kinahanglan wad-on nato ang hunahuna nga wala kita’y apil o wala kitay bili sa Simbahan. Ang matag usa kanato nga makiglambigit sa kaigsoonan, Simbahan. Mahalon nato ang Simbahan. Buhion ug supportahan nato kini. Mao kini ang kahulugan sa bag-ong sugo sa Ginoo, “paghinigugmaay kamo sa ma sa akong oaghigugma kaninyo.” Dili nato unayon og daoton. Inay manaway kung dunay kakulangan o sayop, badlongon ug bag-ohon hinoon.

Ang unang ang-ang sa pagmahal sa Simbahan ipahayag nato sa atong tagsatagsa ka pamilya. Bansayon ang pagtoo pinaagi sa pagampo ug pagtinabangay. Mahalon usab nato ang atong parokya pinangolohan sa Kura Paroko uban sa iyang mga katabang alagad – pangulo. Sa mga GKK, ipadayon ang pagdinaitay ug paginunungay ilabi ngadto sa labing naginahanglan nga sakop sa Simbahan. Ang Santo Papa kauban ang mga Obispo sa tibuok Simbahan ato usab higugmao. Pinaagi sa paghinumdumon kanila ug pagampo aron magmatunudanon ug mabungahon ang ilang pagpangalagad.

Sa umaabot nga bag-ong tuig salulogon ang tuig sa mga Pari ug mga tawong hinalad ang tibuok kinabuhi sa Dios. Mahalon nato sila nga nangalagad sa lainlain paagi ngadto sa katilingban.