Ang Pagtuo

Ika-27 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (October 5, 2025)
Hb 1:2-3; 2:2-4 / Ps 95:1-2, 6-7, 8-9 / 2 Tim 1:6-8, 13-14 / Lk 17:5-10

Ang mga apostoles miingon kang Hesus, “Dugangi ang among pagtuo!” Kini nga hangyo nagpakita sa lawom nga tinguha sa matag tinun-an nga mosunod sa Dios uban sa pagkamatinumanon, labi na kung atong atubangon ang mga hagit sa kinabuhi. Mitubag si Hesus pinaagi sa pagpahinumdom nga bisan kung ang ilang pagtuo sama ka gamay sa liso sa mustasa, mahimo nila ang butang nga daw dili mahimo. Dinhi, gipakita ni Hesus nga ang gahum sa pagtuo dili magdepende sa gidak-on niini, kondili sa atong hugot nga pagsalig sa Dios. Bisan ang pinakagamay nga tinud-anay nga pagtuo, kung naka-angkla kini diha sa Dios, makapausab kini sa kinabuhi ug makapalihok sa mga butang nga daw dili malihok.

Human niini, misulti si Hesus og usa ka sambingay bahin sa usa ka ulipon nga nagtrabaho sa uma o nag-atiman sa mga karnero. Pagkahuman niya sa iyang bulohaton, dili siya angayan nga magpaabot ug pagpasidungog o ganti kay nagbuhat lamang siya sa gisugo kaniya. Kini nagpasabot sa pagkamapaubsanon sa pagkinabuhi isip tinun-an. Kay kita mga sumusunod ni Kristo, kinahanglan hinumdoman nato nga ang pag-alagad sa Dios dili tungod kay gusto kita og dungog. Ang atong mga buhat sa pag-alagad—bisan sa ministriya, pamilya, o adlaw-adlaw nga kinabuhi—tubag kini sa gugma sa Dios.

Kining duha ka hiyas: pagtuo ug pagkamapaubsanon kinahanglan atong puy-an. Ang pagtuo magdala kanato sa pagsalig nga ang Dios nagalihok bisan sa atong ginagmay nga mga lihok nga atong ginabuhat. Ang pagkamapaubsanon magpahinumdom kanato nga ang tanang maayo nga buhat nga atong mahimo nagagikan lamang sa grasya sa Dios. Pinaagi niining pagtuo ug pagkamapaubsanon, mahulma ang atong mga kasingkasing ngadto sa pagkatinuod nga tinun-an, nga masaligon pag-ayo sa Dios ug naga-alagad inubanan sa kasingkasing nga mapasalamaton, dili mapahitas-on.

Sa atong kinabuhi, ang mga hiyas sa pagtuo ug pagkamapaubsanon naga-awhag kanato sa pagsusi kung unsaon mapuy-an ang atong pagtuo. Nagasalig ba kita sa Dios bisan sa gagmay’ng mga butang, uban sa pagtuo nga Siya makabuhat sa tanan bisan sa daw dili mahimo sa tawo? Naga-alagad ba kita nga mapaubsanon, nga wala nagapaabot og dungog? Kini nga Ebanghelyo nagapahinumdum kanato nga ang tinuod nga pagka-tinun-an ni Kristo mao ang atong paghalad sa tanan balik ngadto sa Dios pinaagi sa atong panahon, talagsaon nga gasa, ug pag-alagad—uban sa mapaubsanon nga kasingkasing nga nagaingon: “Kami mga ulipon lamang; nagabuhat ra kami sa among katungdanan.” Dalaygon ang Dios! Amen. (Sem. Mikko Paulo B. Labiaga & Sem. John Michael G. Penetrante)