Mga Basura sa Simbahan

Sa bata pa ako na-obserbahan ko na nga dunay mga basura sulod sa simbahan nga ibilin sa mga manimbahay. Apan hangtod karon walay kausaban sa atong kinaiya. Gani, misamot kadaghan ang mga basura. Dunay nag-ingon nga kinaiya gayod kini sa mga Filipino. Apan ngano man nga sa Rizal Park (Luneta) sa Manila limpyo ug wala kitay makita nga basura bisan daghan ang mga tawo nga nagkalainlain og relihiyon ang mosulod didto! Samtang sa atong mga simbahan ang mosulod pulos mga Katoliko apan dunay mga basura.

Atong makita diha sa mga kalsada ug agianan nga nagkalat ang mga butang nga angay adto sa basurahan. Kini nagpasabot nga kulang ang atong pagtudlo sa mga kabataan mahitungod sa pag-atiman sa atong mga basura. Tudloan sila nga ang ilang basura dalahon nila ug dili ibilin sulod sa simbahan. Ang may dakong responsibilidad niini dili ang mga eskwelahan kundili ang mga ginikanan. Hinonoa, kung magsalig kita sa mga pagtudlo diha sa mga panimalay ug sa mga eskwelahan, nan, malagmit nga matigulang na lang ang mga bata karon, apan ang problema walay kasulbaran ug sulod sa simbahan naa lang gihapon ang mga basura.

Ang pagbilin og basura sa simbahan nagpasabot nga wala kita magrespito sa pagkasagrado sa balay ampoanan ug sa mga tawo nga manimba sunod kanato. Usahay aduna kitay mga espesyal nga higayon ug mga bisita. Sa ubang mga simbahan dunay mga karatula “Please do not step on the kneeler” Tingali, dili kinahanglan ang mga karatula apan mas maayo nga dunay mga pahinumdom sa dili pagbilin sa mga basura sulod sa simbahan.

Sa biblia, gisulti nga kita mokaon apan wala kita tudloi unsaon pagluto sa mga lamian nga pagkaon. Kinahanglan ang tawo molihok ug magtuon. Kita nagtuo ug motuo nga dunay milagro o divine intervention apan kita “ gipasagdan, gibiyaan sa Ginoo,” kung unsaon nato pag-atiman ang atong mga basura sukad matukod ang atong mga simbahan dinhi sa Davao.