Sola Scriptura (Part 2 of 2)

Ang pagtulon-an sa ubang pundok nga bibliya lang ang angay’ng tohoan o sola scriptura gisunod nila kang Martin Luther, ang amahan sa Protestantismo nga hinungdan sa pagka-siak-siak sa sekta Kristiyanos niadtong 1517.

Sila nagtudlo nga wala na gikinahanglan ang uban pang pagtulun-an nga dili mabasa sa Bibliya ug ang awtoridad sa Simbahan, ug ang tanang kamatuoran mahitungod sa pagtoo anaa gayud sa Bibliya, ang bugtong giya sa kaluwasan. Matod nila, giingon ni San Pablo sa iyang ikaduhang sulat kang Timoteo: “ang tibook kasulatan gisulat uban sa lamdag gikan sa Dios, ug mapuslanon kini alang sa pagtudlo sa kamatuoran, sa pagbadlong, sa pagsaway, ug sa pagtudlo unsaon pagkinabuhing matarong” (2 Timoteo 3:16).

Timan-i nga kini nga bersikulo wala gayud nagsaysay o naghisgut nga ang kasulatan o Bibliya mao lamang ang bugtong sukaranan ug giya sa pagtudlo mahitungod sa pagtoo. Tinoud si San Pablo nag-ingon nga ang kasulatan mapuslanon kini ug husto kana, pero wala magpasabot nga mapuslanon kini ug maoy bugtong giya lamang nato mahitungod sa pagtoo, dili gayud.

Ang Bibliya mismo nagtudlo nga ang atong Ginoong Jesukristo nagtukod ug Simbahan nga adunay kagamhanan ug awtoridad (Mateo 16:18-19, 18:18). Si San Pablo miingon kang Tito nga maoy nangulo sa Simbahan sa Creta: “Itudlo kining mga butanga ug gamita ang tanan mong gahom sa pagdasig ug pagbadlong sa mga mamati kanimo, ayaw itugot nga tamayon ka ni bisan kinsa” (Tito 2:15).

Ang Simbahan nga gitukod ni Kristo nga gihatagan niya ug awtoridad sa pagtudlo gikinahanglan gayud ug maoy giya usab nato sa pagpasabot kung unsay nasulat diha sa Bibliya, kay si San Pedro: “walay bisan kinsa nga makasaysay sa kahulogan sa mga propesiya sa kasulatan pinaagi sa iyang kaugalingong panabot” (2 Pedro 1:20).

Klaro nga ang kasulatan nagpahimangno nga walay  bisan kinsa ang saktong makasaysay pagpasabot mahitungod sa kasulatan kondili ang Simbahan ra mismo nga gitukod sa atong Ginoo maoy bugtong makahatag ug pagpasabot niini. Ang Bibliya mismo miingon nga “Ang Simbahan mao ang haligi ug sukaranan sa kamatuoran” (1 Timoteo 3:15). Ang Bibliya usa lamang ka produkto sa Simbahan ug usa lamang nga basihan sa pagtudlo sa kamatuoran.

Ang Simbahang Katoliko nihatag ug dakong pagpasidungog sa Bibliya ug makita kana diha sa lihok sa pagsimba nga ato gayong gibalaan ang kasulatan  tungod kay kini pulong sa Dios, apan dili pod maayo nga ang Bibliya ug bibliya ra gayud ang angay tohuan ilabi na sa pagtudlo mahitungod sa pagtoo.

Si San Juan miingon “daghan pa kaayong mga butang nga gibuhat ni Jesus ug kon isulat pa ang tanan nagtoo ako nga ang kalibutan dili gayud paigo nga kasudlan sa mga sinulat” (Juan 21:25). Busa bisan si San Juan nag-ingon nga adunay daghan mga pagtulun-an nga wala nasulat niini nga kasulatan. Si San Pablo nag-ingon “busa mga igsoon ampingi ang mga kamatuoran nga among gitudlo kaninyo pinaagi sa wali ug sa sulat” (2 Tesalonica 2:15). busa dili gayud basihan nga kung kita magwali Bibliya ra gayud ang gamiton kay si San Pablo nag-ingon nga ato usab huptan ang mga wali nga binaba o tradisyon nga napasa-pasa nga kamtuoran nga gitohoan na kaniadto apan wala masulat.

Ang mga unang Kristohanon wala nagbitbit ug Bibliya sa ilang pagwali kay wala pa poy Bibliya atong panahona. Ang Bibliya nadawat ug gipaila kanatong mga Kristohanon niadtong tuig 367 A.D. ug giopisyal kini pagdiklarar sa tuig 405 A.D. sa Simbahang Katoliko ug wala pay mga Protestante aning panahona (Collers Encyclopedia vol IV page 117). Busa ang pagtulun-an nga bibliya lamang ang pagatohoan o sola scriptura wala gitudlo sa mga Apostoles kondili nitungha lamang niadtong 15 ka siglo ug hangtud karon maoy gisunod sa mga pundok Protestante.