abhijith-p stock thoughts life unsplash Photo by Abhijith P on Unsplash

Ang Kahaw-ang sa Kinabuhi

Haw-ang ang akong paminaw sa kaugalingon niining miaging mga adlaw. Minghoy pud. Pirmi ko morag walay kusog. Daghan unta kog gustong buhaton apan wala nako mabuhat kay kanunay kong mawad-an og gana sa paghimo sa angayang buhaton.

Wala man gud koy kwarta.

Naa unta – kay naa man koy sweldo. Apan wala pa – kay wala pa man mahatag kanako ang maong sweldo.

Ang sweldo nga katapusan nakong nadawat sweldo para sa bulan sa Marso. Unya Agosto na karon. Buot ipasabot, hangtud karon wala pa gihapon ko masweldohi para sa akong serbisyo sa mga bulan sa Abril, Mayo, Hunyo ug Hulyo. O mga 4 na ka bulan. Ug, sa akong bana-bana, moabot na lang tingali ang Setyembre, dili pa gihapon ko masweldohan.

Sama sa tanang mga negosyo, naapektuhan sa Covid-19 ang among kompanya, apan kanunay man gihapon ang pagsulod sa kwarta sa opisina. Buot ipasabot, naay kuwarta ang among kompanya. Human na man gani tingali sa among accountant ang financial report sa matag bulang miagi ug iya nang nahatag sa manager.

Ang problema mao ang manager – hangtud nga dili niya ma-check personally ang accounting, dili siya mopagawas og kwarta. Busy siya kanunay ug, tungod sa iyang ka-busy, hangtud karon wala siya’y panahon para personal nga ma-check ang accounting report. Ang resulta: gahulat pa ko sa akong sweldo.

Niining miaging semana, mi-leave ako sa trabaho. Break gamay sa kahaw-ang, sa kalagot, sa kaminghoy. Makaminghoy gyud tinuoray ning wala kay kwarta.

Tungod lagi kay walay kwarta – bisan kung naa unta – apektado ang akong mental health ug bisan man gani ang akong work ethics. Naay mga panahon nga dali ra ako nga maglagot sa mga tawo nga akong gikaatubang. Ug, sa daghang mga okasyon, giabot ko og katapulan. Moingon ako sa akong kaugalingon nga “nganong maghago man ko aning kompanyaha nga wala man gani sila magpakabana sa pagsiguro sa akong sweldo?”

Kapait!

Apan niining mubong break tungod sa akong leave diin ako nakapamalandong gamay, usa ka pagtulun-aw ang nahimong tataw alang kanako: nga ang kasinatian sa kahaw-ang diay, tungod sa kawad-on, usa ka grasya gikan sa Ginoo.

Ang akong kahaw-ang – ang atong kahaw-ang – mahimong pun-an og kasuko, kaligut-got o, dili ba kaha, pagbasol. Apan sa susamang kahaw-ang mahimo usab kini’g pun-an og pailob, pagsabot, paglaum.

Kung unsa ang isulod sa maong kahaw-ang, ang tanan nag-agad kanako. Nag-agad sa akong mga nangaging kasinatian. Nag-agad sa mga tawo nga naghatag kanako og maayo o basin dili maayong panig-ingnan. Nag-agad sa akong mga pag-ampo ug pagtuo sa Ginoo. Ug, kung unsa ang bunga niining tanan, anaa sa akong mga kamot ang akong isulod sa maong kahaw-ang.

Ang kahaw-ang, diay, usa ka okasyon diin labaw ko pang matugkad ang akong kaugalingon ug labaw ko pang mahibaloan ang tinuod kong kinaiya.

Diha sa kahaw-ang, mahimo akong mosiyagit sa kasuko. Apan sa susamang kasinatian sa kahaw-ang, mahimo usab akong moawit og pasalamat – sa Ginoo, ilabina – sa pagsulay nga iyang gigrasya kanako.

Sama sa gitara, o violin, o cello, mga instrumento sa musika nga haw-ang. Haw-ang aron makahatag og nindot nga huni sa buot motugtog o maminaw niini.

O sama sa atong larynx o voice box, haw-ang.

Sa panahon sa atong kahaw-ang, unsay matang sa musika ang atong maawit sa atong kinabuhi?

Sa panahon sa atong kahaw-ang, unsay matang sa mga pulong ang atong malitok? (Raynar Echano)

No Comments

Post A Comment