Gamayng Pagmahay

Dear Ate Emz,

Mag usa na ka tuig sukad gikuha ang among inahan sa atong magbubuhat. Halos presko pa kaayo ang tanan. Na diagnosed ang akong inahan ug brain tumor. Gi operahan siya 2018 ug dili maayo ang outcome sa iyang operasyon. Hinoon gi abisohan na kami sa doctor nga mamahimong bedridden nalang kuno siya. Gikan 2018-2022 gilabanan niya ang iyang sakit. Gikan sa maayong panglawas himsog hangtud sa hinay-hinay nga na lusno.

Una pa sa iyang operasyon daghan na og mga kabag-ohan sa akong inahan. Walay gana sa pagkaon, kanunay lang gasakit ang ulo ug luya ug dali nang maka limot. Mao nga naka desisyon kami nga ipa check-up ug didto na diskubrehan nga duna siyay sakit.

Milungtad pa og upat ka tuig ang iyang pag-antos human siya nga na operahan hangtud sa mipanaw siya. Unta sa kaniadto nga himsog pa ang akong inahan gipakita ko na ang akong gugma’g pagmahal. Akong pagmahay kay wala ako sa iyang kiliran samtang nakigbisog sa iyang sakit kay tua ako sa halayong dapit. Kasagsagan man gud kadto sa pandemic maong walay higayon sa pagpauli kauban akong pamilya sa probinsya. Naka higayon lamang kami sa dihang miluag na ang mga travel restrictions.

Salamat sa mga memories nga kanunay kong dalhon samtang buhi.

Joyce

* * * * * *

Dear Joyce,

May the soul of your mother rest in peace and may she enjoy God’s eternal presence.

Medyo dugay-dugay pud iyang pakigbisog sa iyang sakit. Kasagaran sa pagpanaw sa atong mga mahal sa kinabuhi nga nag-antos ug dugay, makaingon kita “salamat, Lord, nakapahulay na gyud siya”.

Indeed everything is grace, bisan pa usahay magdala sa atoa ug kasubo. Apan dawaton lang gihapon kay ang Ginoo man ang magboot sa atong kinabuhi.

Dili lang ikaw, Joyce, ang nakasinati ug mga panahon nga nagmahay sa pagpanaw sa usa ka pinangga sa kinabuhi. Kasagaran naka witness ako dinha sa mga paglamay/paglubong sa mga nagbiya na aning kalibutan. Naay mga anak, asawa, igsoon o suod sa nagtaliwan na ang mga pulong sama sa…

“Pasayloa ko nga wala ko napahiwatig ang akong pagmahal sa imoha”…

“Pasayloa ko sa akong mga pagkukulang, nga wala gyud ko nakaserbisyo sa imoha…”

“I want you to know I love you very much bisan dili kaayo ko expressive ani…”

Etc., etc….

Sa imong kabahin, Joyce, I believe wala pud kay kontrol sa sitwasyon kadtong panahon sa pandemia, mao nga limitado ang paggawas sa balay ug pagbiyahe. Nagtoo ako nga nasabtan ra kato sa imong inahan. Kung naa man ang pagmahay apan sugo kato sa kahimtang sa panahon. Don’t be too harsh on yourself. Forgive yourself on this shortcoming. Your mother will understand. Sigurado ako nga walay puas ang imong mga pag-ampo bisan wala ka sa iyang kiliran aron mag serbisyo. Ang Ginoo naglihok na adtong mga panahon. Remember, if you do your best, God will do the rest.

Yes, just savor the good memories you have with your mother. Fulfill the legacy nga iyang gibilin…ang iyang pag-amuma kaninyong mga anak niya. This is your way of continuing to love her kahit na physically wala na siya sa inyong piling. For all you know, she is protecting you and guiding you in all your endeavors, samtang nagalawig kamo aning kalibutan.

As Psalm 37 mention,”don’t give in to worry because it will lead you to more trouble. Give yourself to the Lord, trust in Him and He will help you…”

Life goes on and hoping and praying that God will bless you more.

God bless you more.

Ate Emz