Ang mga Kabulahanan: Ang Tinuod nga Pagkabulahan sa Dios

Ika-6 nga Domingo sa Ordinaryong Panahon (February 16, 2025)
Jer 17:5-8 / Ps 1:1-2, 3, 4 & 6 / 1 Cor 15:12, 16-20 / Lk 6:17, 20-26

Ang Ebanghelyo karon gitawag usab nga “Ang Wali ni Hesus sa Bukid”. Sa bersiyon ni San Lucas, si Hesus kusganong nagsugod sa mga Kabulahanan. Kini gilangkoban sa pipila ka mga panalangin ug mga tunglo. Kini nga mga pagtulon-an nagpakita kang Hesus ingon nga Ginoo sa mga pagbag-o. Apan, dili ta anagay masayop sa pagsabot niini. Ang mga Kabulahanan dili lang mahitungod sa adunahan o kabus, malipayon o masulub-on, gigutom, o nabusog, ug uban pa. Labaw pa kini sa atong kahimtang sa kinabuhi pero mas labaw pa sa atong kahimtang atubangan sa Dios. Si Hesus mabinantayon sa pagtimaan nga bisan unsa ang atong nasinati, kon kini tungod sa atong pagtuo ug gugma sa Ginoo, kita bulahan.

Sa karon, ang mga dato, ang bantogan, ug ang gamhanan sagad nga gitawag nga “bulahan” ug kini nagpasabot nga ang uban kanato wala mabulahan. Apan uban sa mga Kabulahanan gipahinumduman kita nga bisan unsa nga supak sa mga sugo sa Dios dili gayud usa ka panalangin. Busa ang bahandi, ang kabantog ug ang gahom usa lamang ka panalangin kon kini makab-ot diha sa pagkamatinumanon ngadto sa Diyos. Sa samang paagi, ang mga kabos, gigutom, mga dinaugdaog, ug uban pa, dili awtomatik nga mga tunglo. Sila mahimong mga panalangin kon sila makab-ot diha sa pagkamatinud-anon ngadto sa Dios. Ang relasyon sa Dios, dili ang atong kalibutanon nga kahimtang, nagtino sa pagkabulahan. Bulahan ang anaa kanunay sa grasya ug pabor sa Dios. Karon, kanunay kong naghunahuna nga bulahan ko kon ang mga butang mahitabo sa akong paagi. Kon komportable ang akong kinabuhi, naa koy kuwarta sa akong bulsa, ug ang tanang suga nahimong berde sa wala pa nako ma-brake, nan nahibal-an nako nga gihigugma ko sa Dios ug napanalanginan ko. Ang mga kabulahanan hingpit nga nakapasuko sa akong mga gilauman ug midapit kanako sa pagtimbang-timbang sa panalangin sa laing paagi. Si Hesus nagpahinumdom kanato nga ang atong kinabuhi mapuno sa kamatuoran sa kalisdanan. Kay man, nagakabuhi kita sa kalibutan nga puno sang sala. Ang pag-antus moabut sa pagsugat kanato ug lagmit usa ka pamilyar nga kauban sa panaw. Apan bisan pa niana, dili kita kinahanglang mahadlok. Dili nato kinahanglang itago ang atong mga kahuyangan o ang atong mga problema. Sila, usab, mao ang mga paagi nga kita makapanalangin sa kalibutan. Ingon nga kita, ingon nga ang Dios nagbuhat kanato, ingon nga ang Dios nagtawag kanato.

Ang mga kabulahanan mao ang atong mga dalan paingon sa langit. Mga lakang sila sa kaluwasan. Busa, importante nga tan-awon sila dili isip usa ka paghukom sa kahimtang apan usa ka pagdasig ug inspirasyon sa usa ka mapasaligon ug matinud-anon nga relasyon uban sa Dios. Maggahin kita ug panahon sa pagsusi sa atong mga kahimtang karon. Ano ang kahimtangan sang aton kaangtanan sa Dios sining karon lang? Sulod sa miaging duha ka tuig? Lima ka tuig? Paano naton sia ginahimaya? Unsa ang atong nakab-ot sa pagkamatinud-anon ngadto Kaniya? Hinumdumi nga dili ang atong kalibutanong kahimtang ang magdeterminar sa atong pagkabulahan ug sa atong katapusang destinasyon, ang Gingharian sa Dios. (Br. Ignatius Gonzales, CFA)